| Psalms 40:1-17 |
| 40:1 | Untuk Pemimpin, Dawud, Mazmur. (40-2) Aku amat sangat berharap kepada Jahwe, dan Ia telah membungkuk kepadaku, dan telah mendengar seruanku. |
| 40:2 | (40-3) Ia telah mengangkat daku dari kawah kebinasaan, dari lanau jang berlumpur, dan ditempatkanNja kakiku diatas padas, serta diteguhkanNja langkahku. |
| 40:3 | (40-4) Ia telah menaruh njanjian jang baru didalam mulutku, lagu pudjian bagi Allah kami. Banjak orang akan melihatnja dan menaruh chidmat dan pertjaja pada Jahwe, |
| 40:4 | (40-5) Berbahagialah orang, jang mengadakan Jahwe djadi harapannja, dan tiada memihak kaum pendurhaka, dan jang terdjerat dalam dusta. |
| 40:5 | (40-6) Banjaklah Kaubuat, ja Jahwe Allahku, keadjaiban dan rentjanaMu bagi kami, seorang tiada jang menjamai Engkau. Aku hendak mewartakannja dan mengisahkan, terlampau banjaklah untuk dibilangkan. |
| 40:6 | (40-7) Korban dan pesadjian tiadalah Kauhendaki, tapi telingaku telah Kautembusi; korban-bakar dan korban-pemulih tiadalah Kautuntut, |
| 40:7 | (40-8) maka sambutku: "Lihatlah aku datang! Dalam gulungan kitab telah tertjantum bagiku, |
| 40:8 | (40-9) hendak melaksanakan kehendakMu, ja Allahku. Kesukaanku ialah TauratMu didalam batinku." |
| 40:9 | (40-10) KeadilanMu telah kumaklumkan dalam himpunan besar; sungguh aku tiada mengatup bibirku, Engkaulah berketahuan, ja Jahwe. |
| 40:10 | (40-11) KeadilanMu tiada kusembunjikan dalam hatiku, melainkan kesetiaan dan keselamatanMu kukisahkan; keridlaanMu dan kebenaranMu tiadalah kurahasiakan terhadap himpunan besar. |
| 40:11 | (40-12) Kau, ja Jahwe, djanganlah Kaukatupkan kerahimanMu kepadaku; semoga kerelaanMu dan kebenaranMu selalu mendjagai aku! |
| 40:12 | (40-13) Sebab dikepung aku oleh bentjana, hingga tiada terbilang djumlahnja; kedjahatan2ku telah menjusul, dan aku tiada sanggup lagi melihat. Lebih besar djumlahnja dari rambut kepalaku, hingga tawarlah hatiku. |
| 40:13 | (40-14) Jahwe, sudilah kiranja Engkau melepaskan daku, bergegaslah, ja Jahwe, menolong aku. |
| 40:14 | (40-15) Semoga ber-malu2 dan ter-sipu2 mereka, jang mentjari hidupku untuk merebutnja. Berbolak-balik dan ternistalah hendaknja, mereka jang bergirang atas kemalanganku; |
| 40:15 | (40-16) Biarlah terkedjut karena keaibannja mereka, jang berkata tentang diriku: "Ha! Ha!" |
| 40:16 | (40-17) Atas Dirimu gembiralah hendaknja semua jang mentjari Engkau; dan selalu mengutjap: "Agunglah Jahwe" mereka jang tjinta kepada penjelamatanMu. |
| 40:17 | (40-18) Tetapi aku ini miskin dan melarat, namun Tuhan ingat akan daku. Bantuanku dan Penjelamatkulah Engkau, Allahku, djanganlah berajal! |
Maz 40:1-17 (ENDE) - Alkitab Ende
