| Psalms 1:1-6 |
| 1:1 | Berbahagialah orang, jang tiada berlangkah menurut adjakan kaum pendjahat, tiada pula menempuh lorong kaum pendosa, dan tiada duduk bersidang dengan peng-olok2, |
| 1:2 | melainkan jang kesukaannja ialah dalam Taurat Jahwe, dan jang siang-malam mengadji TauratNja! |
| 1:3 | Maka ibaratnjalah ia sebatang pohon, ditanam dekat saluran2 air, jang menghasilkan buahnja pada waktunja, jang daun2annja tiadalah djadi laju, dan berhasillah apa jang dikerdjakannja. |
| 1:4 | Demikian tiadalah halnja si djahat, tidak, melainkan sebagai sekam, jang di-terbang2kan angin. |
| 1:5 | Karena itu tiadalah kaum pendjahat berdiri dalam pengadilan, tiada pula kaum pendosa dalam himpunan orang-orang jang djudjur. |
| 1:6 | Sebab Jahwe peduli akan djalan orang2 djudjur, tetapi djalan kaum pendosa akan musna. |
| Psalms 2:1-12 |
| 2:1 | Mengapa gemparlah bangsa2 dan kaum2 merantjangkan sia2? |
| 2:2 | Radja2 bumi bangkit, dan pembesar2 bermupakat serentak melawan Jahwe dan Jang diurapiNja: |
| 2:3 | "Marilah kita patahkan belenggu mereka, dan kita tjampakkan tali2 mereka!" |
| 2:4 | Jang bersemajam disurga, Dia tertawa, Tuhan memperolokkan mereka, |
| 2:5 | Kemudian Ia bersabda dalam murkaNja kepada mereka, dan mengedjutkan mereka dengan geramNja: |
| 2:6 | "Akulah jang telah melantik radjaKu diatas Sion, gunungKu jang sutji." |
| 2:7 | Aku mesti menegaskan keputusan Jahwe: Ia telah bersabda kepadaku: "PuteraKulah engkau, Kuperanakkan dikau hari ini; |
| 2:8 | pintalah olehmu daripadaKu, maka bangsa2 akan Kuberi djadi pusakamu, dan udjung2 bumi mendjadi wilajahmu; |
| 2:9 | hantjurkanlah mereka dengan tongkat besi, remukkanlah mereka bagai djambangan tanah-liat!" |
| 2:10 | Dan kini, para radja, djadilah paham, terimalah peringatan, hai pengemudi dunia! |
| 2:11 | Mengabdilah kepada Jahwe dengan takut, |
| 2:12 | dan tjiumilah kakiNja dengan gerun, agar djangan bangkit murkaNja dan binasalah kamu didjalan, bila segera 'kan ber-kobar2 amarahNja. Bahagialah mereka semua, jang berlindung kepadaNja! |
| Psalms 10:1-18 |
| 10:1 | (9-22) Lamed -- Mengapa, ja Jahwe, Engkau berdjauh daripadaku, dan bersembunji diwaktu kesesakan? |
| 10:2 | (9-23) Sedangkan si pendjahat menjombong, si miskin dianiaja dan dipegang muslihat, jang direntjanakannja. |
| 10:3 | (9-24) Mem -- Sebab si pendosa ber-megah2 karena nafsu djiwanja, dan me-mudji2 keuntungan tak adil. Menghinakan Jahwe |
| 10:4 | (9-25) Nun -- si fasik dalam pongahnja: "Dia tiada kan menagih; tidak adalah Allah", demikianlah seluruh pikirannja. |
| 10:5 | (9-26) Se-waktu2 djalannja serba mudjur, keputusan2Mu terlalu tinggi baginja; segala lawannja! Ia bertiup atas mereka. |
| 10:6 | (9-27) Berkatalah ia dalam hatinja: "Tiadalah aku 'kan tergontjang, turun-temurun aku terluput dari petaka!" |
| 10:7 | (9-28) Pe -- Mulutnja penuh dengan kutuk, tipu-muslihat dan tindasan, dan dibawah lidahnja bentjana dan kedjahatan; |
| 10:8 | (9-29) dalam alang2 ia duduk mengadang, di-persembunjian2 dibunuhnja orang jang tak bersalah. 'ain -- Matanja meng-intai2 simalang, |
| 10:9 | (9-30) bagaikan singa diguanja ia mengadang dari persembunjiannja, mengadang untuk menangkap si malang, ia menangkap si tjelaka dan menjeretnja kedalam djaringnja. |
| 10:10 | (9-31) Sade -- Ia berdekam, meniarap, dan djatuhnja si miskin karena rentjana2nja. |
| 10:11 | (9-32) Udjarnja dalam hatinja: "Lupalah Allah, disembunjikanNja wadjahNja; melihatpun Dia tidak pernah!" |
| 10:12 | (9-33) Kaf -- Bangkitlah, ja Jahwe Allah, angkatkanlah tanganMu, djangan Kaulupakan orang2 malang! |
| 10:13 | (9-34) Mengapatah si pendjahat menghina Allah, berkata dalam hatinja: "Dia tak akan menagih"? |
| 10:14 | (9-35) Resj -- Namun Engkau, Engkaulah jang melihat derita dan sengsara, Kaupandangi, agar Kautaruh didalam tanganMu. Si malang mempertjajakan dirinja kepadaMu, dan bagi si jatim-piatu Engkaulah penolongnja! |
| 10:15 | (9-36) Sjin -- Patahkanlah lengan si durdjana dan pendjahat, balaslah kedjahatannja, djanganlah itu berlangsung terus! |
| 10:16 | (9-37) Jahwe ialah Radja jang abadi untuk se-lama2nja, bangsa2 kafir akan lenjap dari muka bumiNja. |
| 10:17 | (9-38) Tau -- Keinginan orang hina-dina, ja Jahwe, telah Kaudengarkan, hati mereka telah Kauteguhkan, telingaMu telah Kautjondongkan, |
| 10:18 | (9-39) untuk memberi haknja kepada si piatu dan si tertindas, agar berhentilah menggentarkan manusia dari tanah. |
Maz 1:1-2:12; 10:1-18; 33:1-22; 43:1-5; 71:1-24; 91:1-16; 93:1-97:12; 99:1-9; 104:1-107:43; 111:1-119:176; 135:1-136:26; 146:1-150:6 (ENDE) - Alkitab Ende
